ரம்யா மேடம் உடன் ரம்யமான ஒளு

 

 ரம்யா:

கல்லூரி நினைவுகளும் ஒரு புன்னகையும்

கல்லூரி வாழ்க்கை எப்போதுமே ஒரு புதிய உலகத்தை திறக்கும். இந்தக் கதை, ரூபன் என்ற மூன்றாம் ஆண்டு கல்லூரி மாணவனின் அனுபவத்தைப் பற்றியது. அவனது வாழ்க்கையில் ஒரு புதிய ஆசிரியையின் வரவு எப்படி அவனது மனதை ஆட்கொண்டது என்பதை இந்தப் பதிவு பேசுகிறது.

ஒரு புதிய ஆசிரியையின் வரவு

ரூபன் ஒரு சராசரி மாணவன். படிப்பில் பெரிய அளவில் முத்திரை பதிக்காவிட்டாலும், அவனது எளிமையும், நண்பர்களுடன் பழகும் தன்மையும் அவனை அனைவருக்கும் பிடித்தமானவனாக ஆக்கியது. ஒரு நாள், அவனது துறையில் புதிதாக ஒரு ஆசிரியை வேலைக்கு சேர்ந்தாள். அவள் பெயர் ரம்யா. பார்க்க அழகாக, தளதளவென்று இருப்பவள். அவள் முதல் நாள் வகுப்புக்கு வந்தபோது, மாணவர்கள் அனைவரும் அவளைப் பார்த்து வியந்தார்கள். "கல்யாணம் ஆகவில்லை," என்ற செய்தி வந்ததும், வகுப்பில் ஒரு குறும்பு சிரிப்பு பரவியது.

ரூபனும் அவளைப் பார்த்து மயங்கினான். ஆனால், அவன் எப்போதும் ஒரு தூரத்தில் இருந்து பார்ப்பவன். அவளது கண்களைப் பார்த்து பேசுவதோடு நிறுத்திக் கொள்வான். நாட்கள் செல்லச் செல்ல, அவனது பார்வைகள் அவளுக்கு பழகின.

ஒரு தற்செயல் சந்திப்பு

ஒரு நாள், ரூபன் கல்லூரிக்கு தாமதமாக வந்தான். அவனுடன் சில நண்பர்களும் தாமதமாக வந்திருந்தனர். அவர்களை துறைத் தலைவர் (HOD) திட்டிக் கொண்டிருந்தார். அப்போது ரம்யா அங்கு வந்தாள். "பஸ் தவறிவிட்டது, சார்," என்று ரூபன் சொன்னபோது, HOD ரம்யாவிடம், "இவன் நல்ல பையன், இப்படி எப்போதும் செய்ய மாட்டான்," என்று சொல்ல, ரம்யா சிரித்து, "சரி, போய் வகுப்புக்கு போ," என்று அனுப்பினாள். அந்த நொடியில், ரூபனுக்கு அவள் மீது ஒரு மரியாதை உருவானது.

பின்னர், ஒரு செமினார் நிகழ்ச்சியில் ரூபன் ஆங்கிலத்தில் பேசி அனைவரையும் கவர்ந்தான். ரம்யாவும் அவனைப் பாராட்டினாள். அவனது எளிமையான பேச்சும், உழைப்பும் அவளுக்கு பிடித்திருந்தது. அவர்களுக்கு இடையே ஒரு நல்ல புரிதல் உருவாகத் தொடங்கியது.

கல்லூரி கலாச்சார விழா

கல்லூரியில் கலாச்சார விழா தொடங்கியது. ரம்யா அவர்களது துறையின் பொறுப்பாளராக இருந்தாள். ரூபன் அவளுக்கு உதவி செய்ய ஆர்வமாக முன்வந்தான். அவளுக்கு எந்த உதவி தேவைப்பட்டாலும், அவன் முன்னால் நிற்பான். ஆனால், ஒரு நாள் அவள், "எனக்கு விரைவில் திருமணம் நடக்கவிருக்கிறது, அதனால் கல்லூரிக்கு வருவது குறையும்," என்று சொன்னபோது, ரூபனுக்கு மனம் கனத்தது. "நான் உங்களை ரொம்ப மிஸ் பண்ணுவேன், மேடம்," என்று அவன் சொன்னபோது, அவள் சிரித்து, "என்னை அவ்வளவு பிடிக்குமா?" என்று கேட்டாள். "ரொம்பவே," என்று அவன் பதில் சொன்னான்.

விழா நாள் வந்தது. ரம்யாவுக்கு சற்று உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்தது. மாலையில் மேடையில் ஏறும்போது, அவள் தவறி விழுந்துவிட்டாள். ரூபன் உடனே ஓடி, அவளைத் தாங்கி உட்கார வைத்தான். "உங்களுக்கு வலி இருக்கா, மேடம்?" என்று கேட்டான். அவள் இடுப்பில் வலி இருப்பதாகச் சொன்னாள். ரூபன் அவளை வகுப்பறைக்கு அழைத்துச் சென்று, ஓய்வு எடுக்கச் சொன்னான். அவளுக்கு உதவுவதற்காக அவன் அருகில் இருந்தான்.

ஒரு உணர்ச்சிகரமான தருணம்

அந்த வகுப்பறையில், ரம்யாவுக்கு வலி அதிகமானது. ரூபன் அவளுக்கு ஆறுதல் சொல்லி, "நான் உங்களை இப்படி வலியில் விட மாட்டேன், மேடம்," என்று கூறினான். அவள் சிரித்து, "என்னை இவ்வளவு பிடிக்குமா?" என்று மீண்டும் கேட்டாள். அவன், "ஆமாம்," என்று உணர்ச்சியுடன் பதில் சொன்னான். அந்த கணத்தில், அவர்களுக்கு இடையே ஒரு மௌனமான புரிதல் உருவானது. ரம்யா அவனது உதவியை மறக்க முடியாது என்று உணர்ந்தாள்.

ரூபன் அவளுக்கு தேவையான உதவிகளை செய்து, அவளை பத்திரமாக வீட்டுக்கு அனுப்பி வைத்தான். அந்த நாள் அவனுக்கு மறக்க முடியாத ஒரு நினைவாக மாறியது. அவனது மனதில், ரம்யா ஒரு ஆசிரியையாக மட்டுமல்ல, ஒரு நல்ல நண்பராகவும் இடம் பிடித்தாள்.

ஒரு புதிய தொடக்கம்

ரம்யாவின் திருமணத்திற்கு பிறகு, அவள் கல்லூரிக்கு வருவது குறைந்தது. ஆனால், ரூபன் அவளை மறக்கவில்லை. அவளது புன்னகையும், அவனுக்கு அளித்த நம்பிக்கையும் அவனை தொடர்ந்து உற்சாகப்படுத்தியது. இந்தக் கதை, ஒரு இளைஞனின் மனதில் ஒரு ஆசிரியையின் தாக்கத்தைப் பற்றி பேசுகிறது. அது ஒரு உணர்ச்சிகரமான பயணம், ஒரு புதிய புரிதல்.

குறிப்பு: இந்தக் கதை முற்றிலும் கற்பனையானது. இதில் உள்ள கதாபாத்திரங்கள் மற்றும் சம்பவங்கள் உண்மையை அடிப்படையாகக் கொண்டவை அல்ல.