அண்ணியை அவள் வீட்டில் வைத்து பிழிந்து எடுத்தேன்

 

ஒரு குடும்ப கல்யாணத்தில் மீள் சந்திப்பு

குடும்ப விஷேசங்கள் நம்மை உறவுகளுடன் இணைக்கும், பழைய நினைவுகளை மீட்டெடுக்கும் ஒரு அழகான தருணம். இந்தக் கதை, ஒரு கல்யாண வீட்டில் ஒரு தூரத்து உறவினருடனான மீள் சந்திப்பையும், அவருடன் பகிர்ந்து கொண்ட பொறுப்புகளையும் பற்றியது. குடும்ப மதிப்புகள், ஒற்றுமை, மற்றும் மரியாதையை மையமாக வைத்து இந்தப் பதிவு ஒரு உணர்ச்சிகரமான பயணத்தை விவரிக்கிறது.

ஒரு கல்யாண வீட்டு மகிழ்ச்சி

நான் கார்த்திக், வயது 26, ஒரு கிராமத்து இளைஞன். எங்கள் குடும்பத்தில் ஒரு உறவினரின் திருமணம் நடைபெறவிருந்தது. அதற்காக, நாங்கள் எல்லோரும் இரண்டு நாட்கள் முன்பே அந்த ஊருக்கு கிளம்பினோம். தனித்தனி வாகனங்களில் சென்று, கல்யாண வீட்டை அடைந்தோம். அங்கு, வேலைகள் மும்முரமாக நடந்து கொண்டிருந்தன. நானும் சிறிது வேலை செய்து, கல்யாண சூழலை ரசித்தேன்.

அங்கு, என் தூரத்து உறவினரான சந்திரா அண்ணியை சந்தித்தேன். வயது 30, அழகான தோற்றம், கண்ணாடி அணிந்து, பாரம்பரியமான ஐயர் மாமி தோற்றத்தில் இருந்தார். அவர் எப்போதும் அன்பாகவும், கிண்டலாகவும் பேசுவார். "கார்த்தி, எப்படி இருக்க? இன்னும் கல்யாணம் பண்ணிக்கலையா?" என்று சிரித்து கேட்டார். நானும், "அண்ணி, இப்போதைக்கு வேலை, பிறகு பார்க்கலாம்," என்று பதிலளித்தேன்.

ஒரு எதிர்பாராத பொறுப்பு

கல்யாண வேலைகள் நடந்து கொண்டிருக்கும்போது, சந்திரா அண்ணி திடீரென பதட்டமாக தன் அப்பா-அம்மாவுடன் பேசுவதைப் பார்த்தேன். நான் அருகில் சென்று, "அண்ணி, என்ன ஆச்சு? ஏன் பதட்டமா இருக்கீங்க?" என்று கேட்டேன். அவர், "கல்யாணத்துக்கு அணிய வேண்டிய நகைகளை வீட்டில மறந்துட்டேன். பீரோவையும் பூட்டல. இப்போ என்ன பண்ணுறது?" என்று கவலையாகக் கூறினார்.

நான், "அண்ணி, பதறாதீங்க. நாம இப்பவே வீட்டுக்கு போய் நகையை எடுத்துட்டு வரலாம்," என்று ஆறுதலாகக் கூறினேன். அவர், "என் புருஷன் வேற இப்போ வர முடியாது. உனக்கு பிரச்சனை இல்லைனா, நீ கூட்டிட்டு போ," என்று கேட்டார். சிறிது யோசித்துவிட்டு, "சரி, அண்ணி, போலாம்," என்று ஒப்புக்கொண்டார். அவர் தன் அம்மாவிடம் சொல்லிவிட்டு, என் பைக்கில் ஏறி, வீட்டை நோக்கி பயணித்தோம்.

ஒரு மழைநாள் பயணம்

இரவு நேரம், மழை பெய்ய ஆரம்பித்தது. பைக் ஓட்டும்போது, சந்திரா அண்ணி என்னை இறுக்கமாகப் பிடித்துக்கொண்டார். "கார்த்தி, மெதுவா ஓட்டு, மழைல வழுக்குது," என்று கூறினார். நாங்கள் அவர் வீட்டை அடையும்போது, மழை வெளுத்து வாங்கியது. மணி 10 ஆகிவிட்டது. "அண்ணி, மழை விடற மாதிரி இல்ல. நாம இங்கேயே தங்கி, காலையில போலாமா?" என்று கேட்டேன். அவர் தன் அம்மாவிடம் தொலைபேசியில் பேசி, "சரி, காலையில் வாங்க," என்று அவர்கள் சொன்னதாகக் கூறினார்.

நாங்கள் வீட்டுக்குள் சென்றோம். சந்திரா அண்ணி படுக்கையறைக்கு சென்று, பீரோவில் இருந்து நகைகளை எடுத்து சரிபார்த்தார். பிறகு, "கார்த்தி, டீ போடுறேன், உட்காரு," என்று சமையலறைக்கு சென்றார். நாங்கள் இருவரும் அமர்ந்து, குடும்பம், கல்யாண விஷேசங்கள், மற்றும் பழைய நினைவுகள் பற்றி பேசினோம்.

ஒரு ஆழமான உரையாடல்

பேச்சு வளர்ந்தபோது, சந்திரா அண்ணி, "கார்த்தி, இந்த மாதிரி குடும்ப விஷேசங்கள்தான் நம்மை ஒன்னு சேர்க்குது. நீ இன்னும் சின்ன பையன் மாதிரி இருக்க, ஆனா முதிர்ச்சியா பேசுற," என்று சிரித்தார். நான், "அண்ணி, நீங்க எப்பவும் எனக்கு அக்கா மாதிரி. உங்களுக்கு எப்பவும் உதவி பண்ணுவேன்," என்று கூறினேன். அவர், "என் பிள்ளைகளுக்கு உன்னை மாதிரி ஒரு தம்பி இருந்தா, அவங்களுக்கு நல்ல முன்மாதிரியா இருக்கும்," என்று உருக்கமாகக் கூறினார்.

மழை விடாமல் பெய்து கொண்டிருந்தது. "கார்த்தி, இந்த மழைல உன்னோட பயணம் ஒரு நல்ல நினைவா இருக்கும். நீ இன்னைக்கு உதவி பண்ணது எனக்கு ரொம்ப மகிழ்ச்சி," என்று அண்ணி கூறினார். நாங்கள் இரவு முழுவதும் பேசி, சிரித்து, குடும்பத்தின் முக்கியத்துவத்தைப் பற்றி உரையாடினோம்.

ஒரு புதிய பந்தம்

மறுநாள் காலை, மழை நின்றவுடன், நாங்கள் நகைகளை எடுத்துக்கொண்டு கல்யாண வீட்டுக்கு திரும்பினோம். சந்திரா அண்ணி, "கார்த்தி, நீ இன்னைக்கு எனக்கு உதவி பண்ணது மறக்க முடியாது. இனி நீ எங்க குடும்பத்தோட ஒருத்தனா இரு," என்று அன்பாகக் கூறினார். நானும், "அண்ணி, நீங்க எப்பவும் எனக்கு சொந்தம். எப்பவும் உங்களுக்கு துணையா இருப்பேன்," என்று உறுதியளித்தேன்.

கல்யாணத்தில் எல்லோரும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தனர். சந்திரா அண்ணியுடனான இந்த சந்திப்பு, எனக்கு குடும்ப உறவுகளின் மதிப்பையும், ஒருவருக்கு ஒருவர் உதவுவதன் முக்கியத்துவத்தையும் உணர வைத்தது.

ஒரு பாடம்

இந்தக் கதை, ஒரு குடும்ப விஷேசத்தில் உருவான ஒரு மரியாதையான பந்தத்தைப் பற்றி பேசுகிறது. சந்திரா அண்ணியுடனான சந்திப்பு, குடும்பத்தின் ஒற்றுமையையும், மரியாதையுடன் உறவுகளை பேணுவதன் முக்கியத்துவத்தையும் எனக்கு கற்றுத் தந்தது. குடும்ப விஷேசங்கள், நம்மை ஒருவருக்கொருவர் நெருக்கமாக்கி, வாழ்க்கையை மகிழ்ச்சியாக்குகின்றன.

குறிப்பு: இந்தக் கதை முற்றிலும் கற்பனையானது. இதில் உள்ள கதாபாத்திரங்கள் மற்றும் சம்பவங்கள் உண்மையை அடிப்படையாகக் கொண்டவை அல்ல.