கணவனின் கண் முன்னே

 

சிவகாமி:

ஒரு ஆன்லைன் நட்பின் பயணம்

நவீன காலத்தில், இணையம் மூலம் நட்புகள் உருவாகின்றன, மனதுக்கு மகிழ்ச்சி தருகின்றன. சில நட்புகள் எதிர்பாராத வகையில் நம்மை புதிய புரிதல்களுக்கு இட்டுச் செல்கின்றன. இந்தக் கதை, முகப்புத்தகத்தில் தொடங்கிய ஒரு நட்பையும், அதன் மூலம் உருவான புரிதலையும் பற்றியது. நட்பு, மரியாதை, மற்றும் ஒருவருக்கு ஒருவர் ஆதரவாக இருப்பதை மையமாக வைத்து இந்தப் பதிவு ஒரு உணர்ச்சிகரமான பயணத்தை விவரிக்கிறது.

ஒரு புதிய ஆன்லைன் நட்பு

நான் விக்கி, வயது 25, சமூக ஊடகங்களில் பொழுது போக்குவதை விரும்புபவன். முகப்புத்தகத்தில் ஒரு புதிய கணக்கைத் தொடங்கி, பலருடன் பொதுவான ஆர்வங்களைப் பகிர்ந்து கொண்டேன். திரைப்படங்கள், கதைகள், மற்றும் வாழ்க்கை அனுபவங்கள் பற்றி பதிவுகள் இட்டு, பல நண்பர்களைச் சந்தித்தேன். அப்படித்தான் விஷ்ணு அண்ணாவை முகப்புத்தகத்தில் சந்தித்தேன். ஈரோட்டைச் சேர்ந்தவர், வயது 45, மிகவும் நட்பாகப் பேசுபவர்.

ஆரம்பத்தில், நாங்கள் பாகுபலி போன்ற திரைப்படங்கள், கதாபாத்திரங்கள் பற்றி விவாதித்தோம். அவர் தனது வாழ்க்கையைப் பற்றி பகிர்ந்து கொண்டார். அவருக்கு மனைவி, குடும்பம் இருந்தது, ஆனால் அவரது வாழ்க்கையில் சில சவால்கள் இருப்பதாக உணர்ந்தேன். "தம்பி, நீ இளையவன், ஆனா உன்னோட பேச்சு எனக்கு பிடிச்சிருக்கு," என்று அவர் ஒரு நாள் கூறினார். அவரது நட்பு எனக்கு மகிழ்ச்சியை அளித்தது.

ஒரு எதிர்பாராத அழைப்பு

ஒரு வாரம் கழித்து, விஷ்ணு அண்ணா தொலைபேசியில் அழைத்து, "தம்பி, ஈரோட்டுக்கு வா, நேரில் சந்திக்கலாம்," என்று கூறினார். "என் மனைவியை உனக்கு அறிமுகப்படுத்துறேன்," என்று சிரித்தார். நான் ஆர்வமாக, "சரி, அண்ணா, எப்போ வரணும்?" என்று கேட்டேன். அவர் ஒரு நாளை குறித்து, முகவரியை அனுப்பினார். "நேரில் வந்து பேசு, எங்க வீட்டு சூழலை பாரு," என்று அழைத்தார்.

நானும் ஈரோட்டுக்கு சென்றேன். ஆனால், நான் சென்ற அன்று அவர்கள் வீட்டில் விருந்தினர்கள் இருந்ததால், "இன்னைக்கு கஷ்டம், தம்பி. நாளைக்கு காலையில் வா," என்று கூறினார். எனக்கு மறுநாள் காலை 8 மணிக்கு ஏற்காடு எக்ஸ்பிரஸ் ரயிலில் சென்னை திரும்ப வேண்டியிருந்தது. "சரி, ஒரு சின்ன சந்திப்பாவது நடத்திடலாம்," என்று நினைத்து, மறுநாள் காலை 3 மணிக்கு அவர்கள் கிராமத்துக்கு சென்றேன்.

ஒரு உணர்ச்சிகரமான சந்திப்பு

கிராமத்து சந்திப்பில் ஒரு மணி நேரம் காத்திருந்தேன். சற்று சோர்வாக இருந்தாலும், விஷ்ணு அண்ணாவின் அழைப்பு வந்தது. "தம்பி, பைக்கில் வர்றேன், எதிர்ல வந்தா வீட்டுக்கு போயிடலாம்," என்று கூறினார். சிறிது நேரத்தில், அவர் பைக்கில் வந்து, "நீ விக்கிதானே?" என்று கேட்டு, என்னை அழைத்துச் சென்றார். வழியில், "எங்க வீடு சின்னது, ஆனா மனசு பெருசு. நீ எங்களோட குடும்பமா இரு," என்று அன்பாகப் பேசினார்.

அவர்கள் வீடு ஒரு மில் தொழிலாளர்களுக்கான குவார்ட்டர்ஸில் இருந்தது. சிறிய வீடு, இரண்டு அறைகள் மட்டுமே. உள்ளே சென்றதும், விஷ்ணு அண்ணாவின் மனைவி, சிவகாமி அக்காவை சந்தித்தேன். 39 வயதை நெருங்கியவர், சிவப்பு சேலையில் அழகாக இருந்தார். "வாங்க, தம்பி, உட்காரு," என்று அன்பாக வரவேற்றார். நாங்கள் மூவரும் அமர்ந்து, குடும்பம், வாழ்க்கை, மற்றும் எதிர்காலம் பற்றி பேசினோம்.

ஒரு ஆழமான புரிதல்

சிவகாமி அக்கா, "நீ இளையவன், ஆனா உன்னோட பேச்சு முதிர்ச்சியா இருக்கு. விஷ்ணு உன்னைப் பற்றி நிறைய சொல்லியிருக்கார்," என்று கூறினார். விஷ்ணு அண்ணா, "தம்பி, நீ எங்களுக்கு ஒரு நல்ல நண்பனா இரு. எங்க வாழ்க்கையில் சில சவால்கள் இருக்கு. உன்னோட நட்பு எங்களுக்கு உறுதுணையா இருக்கும்," என்று உருக்கமாகக் கூறினார். அவர்கள் தங்கள் குடும்ப வாழ்க்கையில் சில சிக்கல்களைப் பகிர்ந்து கொண்டனர், ஆனால் ஒருவரை ஒருவர் ஆதரிக்கும் அவர்களது அன்பு என்னை நெகிழ வைத்தது.

"அண்ணா, அக்கா, நான் எப்பவும் உங்களுக்கு பக்கத்துல இருப்பேன்," என்று உறுதியளித்தேன். அந்த சந்திப்பு, ஒரு ஆன்லைன் நட்பு எப்படி நிஜ வாழ்க்கையில் ஆழமான பந்தமாக மாறியது என்பதை உணர வைத்தது. நான் ரயில் பயணத்துக்கு கிளம்பும்போது, சிவகாமி அக்கா, "தம்பி, அடிக்கடி வந்து பாரு. நீ எங்களுக்கு ஒரு தம்பி மாதிரி," என்று கூறினார்.

ஒரு பாடம்

இந்தக் கதை, இணையத்தில் தொடங்கிய ஒரு நட்பு எப்படி வாழ்க்கையில் ஒரு முக்கியமான பயணமாக மாறியது என்பதைப் பேசுகிறது. விஷ்ணு அண்ணாவும் சிவகாமி அக்காவும் எனக்கு நட்பின் மதிப்பையும், ஒருவருக்கு ஒருவர் ஆதரவாக இருப்பதன் முக்கியத்துவத்தையும் கற்றுத் தந்தனர். இணையம் மூலம் உருவான நட்பு, நிஜ வாழ்க்கையில் ஒரு குடும்பமாக மாறியது.

குறிப்பு: இந்தக் கதை முற்றிலும் கற்பனையானது. இதில் உள்ள கதாபாத்திரங்கள் மற்றும் சம்பவங்கள் உண்மையை அடிப்படையாகக் கொண்டவை அல்ல.